Babama bir sebepten çok kızıyordum. Nedeni yazları beni inşaata elektirikçi olarak çalışmaya götürmesi idi. Beşinci sınıftan. Lise sıtajımın olduğu yaza kadar bu hep böyle oldu. İlk okulda dahil.
Şimdi ise hayatımın en uzun soluklu ve en yanlış kızgınlığı olduğunu anladım. Her çocuk hayatı küçükken öğrenmeli, hayatın zorluklarını tatmalı ki çalışsın. Babam beni çalıştırarak hayatın okumayan insanlar için ne kadar zor olabileceğini gösterdi. Ayrıca bir mesleğide o yaşta kazandırmış oldu. Elektrikten anlıyor olmam birçok eşyayı kendim tamir edebilmemi sağladı.
Şu an şu her günümün değerini ve şükretmeyi biliyorsam bunu bana babam öğretti.